Wiersz o antycznej lampie

W południowym słońcu antykwariat,

Wśród starych rzeczy, które zyskały na wartości

Przykuła moją uwagę ta piękna ozdoba,

Antyczna lampa, która wprawiła mnie w zachwyt

Ku górze skierowana, aż po sufit sięga,

Dzięki metalowej ramie, która się błyszczy

Klosz pokryty drobnymi kryształkami,

Światło tak piękne, jakby z nieba spadło.

Jej urok i wdzięk, jak z bajki wyjęty,

Zdobić mógłby każdy stary pałac

Tajemnicza, romantyczna, tak staroświecka,

Ta lampa wywołała we mnie uczucia wspaniałe.

I choć stara, przetrwała wiele pokoleń,

To wciąż jak w dzień, gdy po raz pierwszy ją zobaczyłam

Nadal urzeka swym blaskiem i pięknem,

Ta antyczna lampa, która w moim sercu mieszka.